நிம்மதி தொலைத்து நிம்மதி தேடும்
நிர்க்கதியற்ற மானிடனே - நீ
நின்று நிதானித்து நிமிர்ந்து பார்
நின் நிம்மதி உன்னை கேலி செய்யும்
ஆசைக்கு அடிபணிந்து
பேராசையுடன் போர்தொடுத்து
சொற்ப வாழ்நாள் உனதென்று மறந்து
அற்ப சுகங்களுக்காய் அலைகிறாய்
கொடை வெறுக்கும் கருமியாய்
கண்மூடிய மானிடனாய்
நாளைக்காய் சேர்த்து வைத்து
இன்றய நிம்மதிக்குத் தீ இடுகிறாய்
இம்மியளவும் இறைவனை மறந்து
அவன் வழி நிம்மதி மறுத்து
படைப்புகளுக்கே அடிமையாகி
பாரிதவிக்கிறாய் நிம்மதிக்காய்
குழந்தையாய் நீ இருந்தபோது
அடைந்திருந்த நிம்மதி போல்
குழந்தை மனங்கொண்டு
அனைத்தையும் ஆண்டு பார்
நிம்மதி உன்னிடமே சரணடைந்திடும்
0 comments:
Post a Comment