உதிரும் பொழுதுகளை
பசுமை நினைவுகளோடு
உயிர்ப்பித்து மறைந்தவளே
உன் தரிசனம் எப்போது..
கபடமற்ற உள்ளத்திற்கு
காதலை காவலனாக்கி
பூட்டிவைத்துச் சென்றாயே
விடுதலையும் தாராயோ...
தீராத தேடலை
தினமுந்தந்து
முழுமையற்ற காதலாய்
மாற்றினாயே...
காதல் நீயென்று
நான் கொண்ட சரிதையை
நட்பின் நயமென்று
உணர்த்தினாய் நின்று
1 comments:
அருமை! அருமை..!
எனக்கேத்த எள்ளுருண்டை உங்களண்ட கவிதை...!
ரசிச்சு ருசிச்சேனாக்கும்..! என்னோடு பதிவில போட்டுட்டேன்..!
Post a Comment