அன்பே உனைக்காணும் வரை
அடக்கிவைத்த உணர்வுகள்
அத்தனை வீர்கொண்டெழ
அதிசயித்த நிகழ்வென்ன
காதல் என்றறியா வாலிபனாய்
காலமெல்லாம் கவலையில்லாமல்
காதோர சில்மிசங்களை
காணாத சிறியவனாய் இருந்தேனே
கன்னி உன் கண்களில்
கதிரவன் ஒளி மங்கும்
காதல் பார்வை வீசிட
கால்தடமாற வைத்தாயே...
கமகமக்கிறது காதல் வசந்தம்
கருவுற்றது காதலரும்பு
சிலிர்க்கிறது தேகம் உன்தரிசன
சிற்றின்பம் தேடுகிறேன்
காதலனாய் கவிழ்ந்து விட்டதால்
காகிதங்களுடன் கதைகள்பேசி
இன்பலோகம் திறந்திருக்க
இதிகாசம் காண்கிறேன்.
இனி என் மூச்சில் சுவாசமாய்
இனி என் பேச்சில் மொழிகளாய்
இனி என் உயிரின் நாதமாய்
இனிஉன்தன் நிழலாவேன்.
4 comments:
//கன்னி உன் கண்களில்
கதிரவன் ஒளி மங்கும்
காதல் பார்வை வீசிட
கால்தடமாற வைத்தாயே...//
ம்ம்ம் அழகிய கவிதை.
நன்றி நண்பா ரியாஸ்
கவிதை நன்றாக உள்ளது.
மனோ
நன்றி மனோ தங்களின் வருகையில் ஆனந்தம்
Post a Comment