தலைவா நானுன் தொண்டன்

சமூகத்தின் தலைவனென்று

உம்மையும் மண்றமேற்றிட

இரவுபகல் தூக்கம் மறந்தவன்

தொண்டனென்று மார்தட்டி

கோசம் எழுப்பி கொடிபிடித்தவன்

முகவரியொன்று தலைவன்பெற்றிட

விலாசங்களேயற்று பயணித்தவன்

தலைவனையொருவன் வைகிறானென்று

தக்கபாடம் புகட்டியவன்

தாணைத்தலைவா

உன்வழியே என்வழியென

தவமிருந்தவன்

மாற்றானின் கல்லெறியை

தலையிலேந்தி கவசமானவன்

சிம்மாசனம் ஏறிய தலைவனைப்பார்த்து

மெய்சிலிர்த்த உண்மையாளன்

ஏழை என்னிலையும்

தலைவன் தலைவனென்று

செத்து மடிந்தாயே

என்னபயன் நீகண்டாயென

எள்ளிநகையாட்டந்தான்

உன்பின்னே நானிருந்தும் 

தகுதிகள் பலயிருந்தும்

தக்கதொழில்யாதுமற்று

தரணியெங்கும் அலைகிறேன்

வயிற்றுப்பசிதான் பொறுத்திடுமா

வருடங்கள் பலகடந்தும் 

கிடைத்திடாத வெகுமதிகளோடு 

விரக்தியின் உச்சத்துடன் 

இளந்துவிட்ட வயதுகளும் 

அடைந்துவிட்ட இன்னல்களும் 

வெறுப்பிற்கு வித்திட்டது 

இருந்து இறப்பதைவிட

இறந்து சிறந்திட நாடினினேன் 

வேண்டாத உலகை  

வெறுத்த தொண்டனாய் 

மரணம் துணைவந்தது 

இவ்வாறான ஒரு தொண்டனின் மரணம் எனை கலங்கச்செய்தது 

அரசியலில் ஈடுபாடுடைய கோடிக்கணக்கான இளைஞர்கள் இவ்வாறு தவிக்கிறார்கள் சரியான வழிகாட்டலில்லாமல் 

இப்படியானவர்கள் மறுமையிலாவது நலம் பெறட்டும் என இறைவனை வேண்டுகிறேன்.

பதிவுகளை இலவசமாக ஈமெயிலில் பெற