தொகுக்கப்படாத காவியங்களாய்
என் எண்ணக் கருக்கள்
தேங்கிக்கிடக்கிறது
காலம் கடந்த ஞானமாய்
நாற்பதை அடைந்தபோது
திரும்பிப்பார்கிறேன் தனிமரமாய்
வெட்டவெளியில் ஓய்ந்து நிற்கிறேன்
வெறுமை உணர்ந்தேன்
வேதனை கொண்டேன்
ஓடியிருக்கிறேன் எதுவரை என்று
தெரியாமலே ஒடியிருக்கிறேன்
நட்புகளை விட்டு விரட்டப்பட்டிருக்கிறேன்
நாட்கள் என்னை விரட்டியிருக்கிறது
இழந்திருக்கிறேன் என்னருமை
தோழர்களுள் சிலரை இழந்திருக்கிறேன்
நானும் நாளை அவ்வாறுதானே
இறந்திருப்பேனென்று நினைத்து
இன்று எதை தேடியிருக்கிறேன்
விடுபட்டிருந்த என் நட்புகளை
தொடரத்துடிக்கிறேன்
துண்டிக்கப்படாத
பாசப்பிணைப்புகளை
அனுபவித்திடத் துடிக்கிறேன்
மரணம் வரை எனைச் சுற்றி
நண்பர்களோடு மட்டுமே நலம்பெறவும்
ஈருலக வெற்றியை அடைந்திடவும்
இறைவனே அருள்புரிவாயாக
கசப்பெனும் வெறுப்பை
கடுகளவேனும் வைத்திடாது
நண்பர்களோடு மகிழ்ந்திட
என்னிறைவா அருள்புரிந்திடு
நண்பனின் அன்பிற்காய் நான் துடிக்க
அகலநின்று வேடிக்கை ஏன் நண்பா
வா என்னோடு கலந்து மகிழ்ந்திட வா
நாளை நீயும் என்போல் துடித்திடுவாய்
இன்றயதை நன்மையாக்கிட வா
நண்பா என்போல் மனமுள்ளவனே
நீயும் என்போல் தேடிவா கூடிவா......
