நானுமோர் குழந்தை

தந்தைக்கென்றொரு தினம் 

கொண்டாடுகிறதொரு உலகம் 

என்னுலகில் நான்... காணாத தந்தைக்கு 

கொண்டாடுவதால் என்ன பயன் 

அப்பாவி ஒரு பெண் தப்பாகி 

வம்பாக ஒரு பேறுகண்டு 

ஈன்றுவிட்டாள் இரக்கமின்றி 

மறந்துவிட்டாள் என் தந்தையினை 

கைவிரல் பிடித்து கதைகள் பல பேசி 

விளையாட்டு பொம்மைகளும் 

வீரவசனக் கதைகள் என 

தந்தைவழிப் பாசமெனக்கு 

சித்திரத்தில் கண்டதுண்டு 

என் சரித்திரத்தில் தேடுகிறேன் 

தந்தையாக வாசமெனக்கு 

தந்தவர்கள் யாருமில்லை 

தரித்திரனாம் தரணியில் 

நானுமோர் குழந்தை

என்னுள் ஒரு காதல்

காதல் காதலென்று
இதயம் துடிதுடிக்கிறது அதில்
உன் நினைவும் ஒருசேர
காதலிங்கே உயிர்பெறுகிறது

உன்னுள் இல்லாத காதலை
என்னுள் விதைத்த நீ
காதலுக்கே சமாதிகட்டுவதுபோல்
உன் காதலை ஏன் மறைத்துவிட்டாய்

உன்னைக் காணும் போதெல்லாம் 
உள்ளம் ஒரு நிலையில் இல்லையெடி 
கண்ட மாத்திரத்தில் கட்டியுனை 
கடத்திடத் துடிக்கிறதென் மனம் 

கவலையின்றிக் காரமின்றி 
காதலற்ற பாசமென்று 
பதட்டமின்றிக் கூறிச்சென்றாய் 
பரிதாபமாய் என் காதலை - உனக்காகப் 
பாசமாக்கிக் கொண்டேன்