நீ என்னுயிரைச் சுமந்து
பிரசவிக்கும் தருணத்திற்காய்
காத்திருக்கும் பொழுது உன்னில்
என் தாயின் வலி தெரிகிறது
சகித்திட மனம் தவிக்கிறது....
ஒவ்வொரு நொடியும்
உயிர்த்தெழும் வலியால்
அவதிகொள்ளும் தாய் நீ
பிள்ளையாய் நானும் இன்று
உணர்கிறேன் கண்டு.....
குழந்தைகள் உணராத வலி
அம்மாக்களுக்கான விதியானதில்
உதாசீனமின்று சாதாரணமானது
உன்னதத் தாய்க்கு ஈடுயிணை
எம் உயிர்கொடுத்திடினும் தகுமா??
பிறப்பென்னும் பெயரில்
பார்(உலகம்) உயிர்பெறுகிறது
சிசுவை ஈண்றெடுத்திடத் தாய்
அவளுயிரை பணயம் வைக்கிறாள்
உணரும் குழந்தைகள் மட்டும்
உலகில் பிறந்திடட்டும்....
உத்தமத்தாயின் உணர்வுகளை
உயிருள்ளவரை மதித்திடல் வேண்டும்
மதிக்கத் தவறும் மானிடங்களோ..
மரணித்தல் மேலாகிவிடும்
1 comments:
சரியாகச் சொன்னீர்கள்...
Post a Comment