எனை ஈன்றவளே உனக்குப் புரிந்திருக்குமா
இந்தப் பொல்லாத கொடுமையினை
வீதியில் விட்டுச்செல்வதற்கேன்
வீணாக ஈன்றெடுத்தாய்
பசியெடுக்கும் உடலோடு
பகலிரவாய் தவிக்கிறேனே
பாழ்பட்ட மனிதர்களுள்
பாவிகளைத்தான் காண்கிறேனே
கோடி கொடுத்துக் காக்கின்ற நாயை விட
கேவலமாக மதிக்கப்படும் மனிதங்களாக
அப்பாவிகளிங்கு அல்லல்படுகிறதென்று
உரக்கக்கதறியும் கேட்கவில்லையாருக்கும்
கொட்டிவிடும் உணவுகளைக் கூட
ஏந்திநிற்கும் குழந்தையெனக்கு கொடுத்திட
இரங்காத மனங்களைக் காண்கிறேன்
இரக்கமின்றியேன் எனையும் தவிக்கவிட்டாய்
அப்பா முகம் தெரியவில்லை
ஆதரவுக்கென்று யாருமில்லை
அனாதரவுடன் அவதியுறுகிறேன்
அம்மா நீ.......... எங்கிருக்கிறாய்
என்போன்ற பலநூறு ஏழைகளோடு
என்நிலையும் மாறிடுமா??
கரம் நீட்டும் மாதாவொன்றினை
காட்டிவிடு படைத்தவனே.....
2 comments:
கனமான கவிதை
என்போன்ற பலநூறு ஏழைகளோடு
என்நிலையும் மாறிடுமா??
கரம் நீட்டும் மாதாவொன்றினை
காட்டிவிடு படைத்தவனே.....
supper.....
valikal niraintha kavithai...
valththukkal....
Post a Comment