கண்ணெதிரில் கடந்தாயொரு மின்னலாய்
கண்பார்வை வீ்ச்சில் சிக்கிவிட்டேன் மீனாய்
கவர்ந்ததன் மாயமென்னவென்றேன்
காவியிலும் தடுமாறச் செய்யும்
கன்னியுன் காதலென்று உணர்த்திவிட்டாய்
திடமான உறுதிகொண்டும்
திருவாசகம் ஓதிக்கொண்டும்
திரும்பியேனும் பார்காது - எனைக்
காத்துநின்று வீற்றிருப்பேனென்றவெரை
காலில் விழச்செய்யும் சக்தியாம் காதல்
மனிதனாய் மலர்ந்ததுமே
காதலனாய் ஆனாயென்ற கருவில்
மானிடனின் வாழ்வோடு பிணைந்து கொண்ட
அற்புத உணர்வும் காதலென்று
வீழ்ந்தவரெல்லாம் விலகிநிற்கின்றனர்
காதலும் காமமும் காரணமாகி
அன்பும் பாசமும் விழைவுகளாக
காலத்தையும் வாழ்வையும் கடத்தும்
மனித ஜனனத்தின் நிகழ்வில்
நிலைத்திருக்கிறது உலகம்
1 comments:
நல்ல கவிதை ! வாழ்த்துக்கள் !
Post a Comment