மலர்ந்த உன் வதனத்தில்
மிளிர்ந்த புன்னகை கண்டேன்
உயிர்த்த நிலைகொண்டேன்
பரந்த பூமியில்...
பாழடைந்த நிலையுணரந்து
பஞ்சணை காணாத
பரிதாப நிலையடைந்தேன்
மட்டற்ற சோகத்தில்
மதிகிறங்கித் தவித்தேன்
மின்னிய உன் புன்னகையில்
மீழ்ந்தேன் உன்னிடமே..வடிவுகளின் வண்ணமே
காதல் ஜாலம் காட்டினாய்
கமலம் நீயாக மாறினாய்..
கன்னியுன் கருத்தாளமிகு
புன்னகை போதுமடி
பூவுலகை ஆண்டிடுவேன்...
4 comments:
கவிதையின் அத்தனை வரிகளிலும் ஒளிர்கிறது..
மிக்க நன்றி தோழா....
கவிதை அருமை ஹாசீம். அப்புறம் தங்களுக்கான நல்ல டெம்ப்ளேட் தேடி கொண்டு உள்ளேன் பொறுமை காக்கவும்.
மிக்க நன்றி நண்பா கண்டிப்பாக காத்திருக்கிறேன்
Post a Comment