உன்மடி என்னுலகமம்மா.....

வீதியில் வீசப்பட்ட என்தேகத்தை 
தள்ளாத வயதிலும் தாங்கியது 
என் தாய் மடிதான்.....

ஆஸ்த்துமா நோயென்றார்கள் 
ஆஸ்தான உறவுகளோ 
ஆ......வென்றலறிப் பிரிந்தனர் 

தேடாத நோயெனைத் தொடர்ந்ததில் 
தேடியிருந்த சுற்றமெனக்கு 
சூனியமானதின்று...

நட்போடு நானிருந்தேன் 
உடன் பிறப்போடு களித்திருந்தேன் 
உயிராய் வந்தவளும் - அவள் 
உயிருக்காயெனை பிரிந்துவிட்டாள் 


என்னிரத்தம் குடித்தவர்களின் 
தாகங்களும் தீர்ந்துவிட 
நானருந்திய இரத்த(பால்)மென்தாய் 
ஏந்துகிறாள் அவள் மார்பில் 

உலகப்பிணச் சந்தையில் 
உயிர்களுக்கு மதிப்பில்லையம்மா 
உன் பாசக்கடலன்றி 
எனக்கேதுலகமம்மா.....?

உனை மறந்து தேடியிருந்த உறவுகள் 
உயிராய் உடனிருக்குமென்றிருந்தேன் 
உயிரோடு தவிக்க விட்டு 
உதிர்ந்ததன் நியாயம்தான் என்ன...??

வெருண்டோடும் உலகத்திற்காய் 
வெகுளியாய் அலைந்திருந்தேன் 
எனை விரட்டிய உலகம் 
உன் காலடியில் கிடத்தியது.....அம்மா 

உள்ளமது பொறுக்குதில்லையம்மா 
உலகத்து உயிர்களுக்கு தாயகமேயம்மா 
குபேரனாயானாலும் 
உன் மடிதான் சிறந்ததம்மா.....!

நோயொன்று எனையடைந்து 
உணர்த்திவிட்ட உன்பாசம் 
நோயின்றி நானுணர்ந்து 
உயர்ந்திருக்க வேண்டாமா...??

தனிமரமாய் உன்மடியில் மலர்ந்து 
உலகைச் சுற்றிவந்த எனக்கு 
உனைத்தவிர இவ்வுலகமே 
தூசுதானே அம்மா..........?? 


இவ்வரிகள் எழுதிய போது கண்ணீர் சிந்தினேன் என் தாய்க்காக.......

பதிவுகளை இலவசமாக ஈமெயிலில் பெற